Hoi,

Vanuit Cusco (waarover later meer) naar Machu Pichu.

Allereerst met de bus naar het plaatsje Ollatayntambo. Een stadje gebouwd op Inka ruines, achter gelaten na de Spaanse overheersing.

Spanjaarden die er in de 16e eeuw alles aan gedaan hebben om de inka cultuur om zeep te helpen. Resultaat in 40 jaar, veel Inkatempels en steden als ruïnes achterlatend, cultuurschatten in zilver en goud om laten smelten (naar men zegt alleen al in Cusco is daar door 200 man 5 maanden aan gewerkt) en overgebracht naar Spanje , grote aantallen Peruanen omgebracht, de bevolking grotendeels omgeturnd naar katholicisme, een groot aantal kerken gebouwd en de totale bevolking Spaans sprekend.

De totale bevolking? Nee, een klein deel in het westen van Peru bood dapper weerstand (nee, niet Asterix en Obelix????) . Enkelen smeerden hem naar het Titikakameer om buiten bereik van de Spanjaarden te blijven, anderen gingen juist hoog de bergen in.

Vanuit Ollatayntambo enkele van die piepkleine dorpjes hoog in bergen bezocht. Een leven zoals honderden jaren terug met enkel als verschil dat ze stroom hebben, scholen en er 1 keer per dag een busje naar de stad gaat.

De mensen aanbidden daar nog steeds pacha mamma (moeder aarde) en offeren om genoeg regen te krijgen.

Slechts een enkeling spreekt Spaans, voertaal is quechua.

Gisteravond aangekomen in Aguas Calientes, vertrekpunt voor Machu Pichu. Vanmorgen 04.30 uur uit bed om een uur later de bus naar boven te pakken.

In een fikse regenbui aangekomen bij de bushalte bleek er een rij te staan van pakweg100 meter. Alles wonderlijk snel met meerdere bussen naar boven, een half uur hotseknotsend over een onverhard modderig weggetje, hoog de bergen in.

Aangekomen op het bergplateu Mach pichu, de regen gestopt, de zon brak door en toonde ons Machu Pichu in al zijn schoonheid. Compleet verbijsterd zijn we door het totaalbeeld van natuur en cultuur.

Eerst wat nevel die vanuit het dal op kwam en alles in mystieke sluiers hulden, even later optrekkend en een, voor deze tijd uniek, glasheldere blik op het hele plateau en omringende bergen biedend.

Nog een voordeel, het was er relatief rustig, kortom wat een mazzel.

Och, laat de foto's maar voor zich spreken, wij gaan zo naar Cusco.

Groetjes